- - fasedraaier en eindtrap met ELA-100 UGT's, op basis van CTA 2.1, die geeft voor mij nog steeds de mooiste klank.
- toonregeling terug met de LM1036, door de nieuwe printlayout en gewijzigde voedingen voldoet die nu prima, geen vervelende fluittoon meer bij het uitschakelen. Voordeel van deze toonregeling is o.a. alleen mono lineaire potmeters die een referentiespanning van het IC regelen, dus geen signaallijnen er naartoe, wat de zuiverheid van de klank enkel ten goede komt.
- deze versterker is dus met 2x2 PCL86 buizen uitgerust die goedkoop zijn en toch prima presteren.
- versterker in push-pull pentode met UL en CFB + CFB Biasautomaat, dus geen afregelen van ruststromen meer nodig bij wissel van een buis.
- geen omschakelen naar triode meer voorzien vermits de UL + CFB ruim volstaat t.o.v. triode en ook meer vermogen overlaat.
- uitgangsvermogen 2 x 7,5W nominaal, is veel meer dan nodig voor de huiskamer.
- 1 print van 24 op 24cm met daarop geïntegreerd de UGT's, alle voedingen en de SMPS. Dit gaat heel vlot om te testen en blijft zeer overzichtelijk.
Deze print is zo ontworpen dat er voldoende ruimte is rond de buizen om ze eventueel "bloot" op de versterker te monteren, eventueel met toepassing van "Tube Protection Cage's".
- 1 klein printje dat met de cinch-opbouwstenen - 3 ingangen- tegen de achterkant v.h. chassis wordt gemonteerd. Ingangsselectie vooraan de versterker met 3-standen miniatuur-switch. Een duo-led op het APL-printje geeft via geel-groen-rood de selectie weer

- 1 klein APL-printje tegen het front gemonteerd, met 3 duo-leds waarvan 1 dus voor de ingangsselectie en 2 voor weergave van het uitgangsvermogen, naar een ontwerp van Michiel, alias mtb.
Ik heb de versterker al een eerste maal gebouwd op een prototype-print.
In mijn testprint had ik een aparte voeding voorzien voor de 15V van het TC-IC, maar dat tap ik nu, in de 6.1 versie, ook af van de SMPS.
Testresultaat:
Hetzelfde probleem als bij de CTA5.2 nl. lichte brom in rust. Dit is eerder al opgelost geweest met het creëren een soort massa-sterpunt. Ik heb dat manueel toegepast door een aantal massasporen door te snijden en dan centraal van de HS-voedingselco te laten vertrekken d.m.v. draden.
Geen oscillaties bij dit ontwerp, de versterker is nu muisstil in rust.
Klank super zoals bij de CTA2.1.
Met die kennis heb ik een nieuwe print ontworpen, zie hieronder met inbegrip van schema's voeding en versterker.
De sporen op de print zijn nu allen minimaal 0.8mm met 1 uitzondering van 0.7mm voor een spoortje dat tussen de IC-pootjes moest.
De massasporen zijn allen minimaal 1mm en variëren naar 2 en 3mm.
Graag jullie opmerkingen!
Schema versterker:
Schema voeding met aanpassing/uitleg van Anne:
Beeld van massa-sporen:
De print 6.1:
xxxxxxxxxxxx
Update 22/10/2020 --> naar versie 6.2:
Extra beveiliging in de HS-voeding tegen te snel opnieuw aanzetten vd versterker na uitschakelen. De auto-bias kon hierdoor te snel, teveel de roosterstroom omhoog jagen. (meer uitleg bij CTA4.4)