In de ochtend was het Interficior (Camiel) die als eerste het adres gevonden had, en na een bak thee en worstebrood duurde het niet lang of de eerste CD ging in de spelert. Rond een uurtje of twee arriveerde KT88 (Sander dus) compleet met Sony SACD speler en een joekel van een buizenbak, de hier alom bekende WK versterker, voorzien van 4 kakelverse buizen...
Ik kon Sander nog net aan een bak koffie zetten, maar weerhield hem er niet van om te vragen naar een schroevedraaier en een tangetje. 'Je volumeregelaar zit los.. moet je wel iets aan doen..' Ik zal niet snel het geluk op zijn gezicht vergeten toen ik hem een tangetje gaf..

Vrijwel direct hebben we de Paranello's op de WK versterker aangesloten, samen met de Sony SACD van Sander. Klonk als een tiet...
Ook hebben we dikwijls mijn platenspeler vergeleken met de diverse bronnen. Zowel mijn Marantz als de SACD van Sander, uiteindelijk bleek mijn Marantz CD/DVD speler al gauw het onderspit te delven..

Later op de middag heeft Edo de speakers nog eens nagemeten, en bleek dat er in het laag nog steeds sprake was van een bultje, alhoewel minder erg dan wat we destijds met het proeffilter gemeten hebben. Duidelijker was een dipje te zien rond de 2,5/3 Khz. Vrouwenstemmen en piano bleven net een klein beetje achter, heeft naar alle waarschijnlijkheid te maken met de constructie van de middentoner.
De eerste reden dus voor een Paranello Mark II versie..

Tegelijkertijd werd me ook duidelijk uitgelegd dat de 3 woofers parallel aan elkaar staan, wat een impedantie van om en nabij de 3 ohm oplevert. diverse malen werd me op mijn hart gedrukt dat mijn versterkertje dat heus wel kan trekken, maar het is toch een kritiek punt waar we de diverse versterkers van die dag op konden beoordelen.
De tweede reden dus voor een Paranello Mark II versie!

Met enige moeite lukte het me om het gezelschap aan tafel te krijgen voor soep en een stukje pizza. Helaas moest Sander na de soep al afhaken en de spulletjes weer terug naar de auto sjouwen. ik heb zeer genoten van met name zijn WK versterker! Ik ga ook zeker nadenen over een mogelijkheid om de Paranello actief te gaan filteren, oftewel:
De derde reden dus voor een Paranello Mark II versie!

Terwijl ik afscheid nam van Sander en nog een poging waagde om een stukje pizza opnieuw op te warmen (ik ben een ramp met zo'n magnetron.. sorry Edo...) ging opnieuw de bel en stonden de heren Voodooless (Christiaan) en HovingTim (Tim dus) op de stoep, met wederom het nodige leuks onder een deken! Was wel even spitsuur, maar vooruit maar. Nog even een kleine verbouwing uitgevoerd, en we hadden plaats voor 8 mensen.
Terwijl we zaten te luisteren naar mijn Marantz ampje ging opnieuw de bel, en was het dit keer Jan Willem die na een autorit van 80 dagen eindelijk in Schijndel was gearriveerd.
Ondertussen werd ik even getreiterd door een grijnzende Tim Hoving in combinatie met een CD/DVD van de Shadows. Op zich een mooie opname, maar de shadows hebben zo ongeveer mijn jeugd verpest!

Het was eigenlijk alleen nog wachten op Daniel en Ronald uit Eindhoven. Ronald zou een Rotel voorversterker meenemen die we gingen combineren met de UCD400 van Christiaan. Als bron hebben we daar de Jungsen SACD op aangesloten, in combinatie met de Thorens platenspeler.
Een aantal dingen vielen meteen op. De UCD had wat mij betreft zonder meer de beste controle over de speakers. Alleen vertaalde zich dat niet altijd automatisch in meer luisterplezier. Met name tijdens 'Speak to me' van het Pulse album bleek dat de platenspeler wel relaxter klonk, maar dat de SACD net wat meer scherpe randjes ofwel detail liet horen, waardoor je de opname wat meer beleefde. Ook hebben we naderhand nog de Quad 405 van Tim er aan gekoppeld en de buizenbak van Daniel.
Beiden hadden duidelijk hun sterke kanten wat mij betreft. De Quad is een mooi, compact apparaat wat ook zeker controle had over de speakers. De buizenamp van Daniel had dat misschien wat minder, maar ik heb nu eenmaal een zwak voor buizen, dus ook daar heb ik met plezier naar de Eagles zitten luisteren.
Een leuke bijkomstigheid was om de zoveel tijd een stoelendans. Het bleek dat in de ruimte het nogal verschil maakte waar je zat/stond. tegen de muur voelde je het laag wat duidelijker, ging je een plaats naar voor of links of rechts had je weer wat meer plaatsing in het geluid.
Conclusie:
Gaan we nu een Paranello MK II bouwen dan? Ik weet het niet. Misschien.
Aan de andere kant zou ik deze versie ook graag uitbouwen naar een 5.1 set, maar om consequent te zijn moet je dan eigenlijk de 'fouten' en 'zwakke plekken' ook doorvoeren.
De speaker zelf laat zich in elk geval door diverse soorten versterkers toch prima aansturen en zet een prima totaalbeeld weg. Paranello heeft dus wel een paar 'zwakke' plekken, maar staat het luisterplezier niet in de weg. Waar andere/betere speakers misschien een duidelijkere pluspunt hebben als het om het geluid gaat heeft Paranello in elk geval een mooi compleet geluid te bieden, waar best een beetje karakter in mag zitten.
Eerder die dag had Sander de spijker wel op zijn kop geslagen: 'Je kunt wel door blijven filteren tot je een mooie vlakke curve hebt, maar dat stukje wetenschap laat zich lang niet altijd vertalen in luisterplezier, en dat laatste is toch het uitgangspunt van zelfbouwaudio.'
Daarnaast heb ik ook zoveel leuke apparatuur van de anderen gezien dat dat nu ook wel gaat kietelen. Alhoewel ik beslist geen elektrotechnicus ben zou ik ook graag een keer een mooie buizenbak willen bouwen en vormgeven!
Ik ben na het opruimen uiteindelijk ook naar bed gegaan helemaal vol van allerlei indrukken. Het is wel duidelijk dat ik 'besmet' ben geraakt door het zelfbouwvirus, en de gezelligheid van dit soort luistersessies!
Ik ga dit beslist nog een keer doen, al is het alleen maar om die paar mensen die niet konden komen toch nog een keer de gelegenheid te geven. Jammer is dat ik zelf de Paranello's niet mee kan nemen naar een luisterdag vanwege het gewicht..
De vierde reden dus voor een Paranello Mark II versie?...

Uiteraard nog wat foto's: